BIELATOWICZ - KSIĄŻECZKA. Londyn 1961

BIELATOWICZ Jan

KSIĄŻECZKA

Londyn, 1961r. Biblioteka Polska, Nakładem Katolickiego Ośrodka Wydawniczego Veritas, str. 235, format 13x19 cm

Projekt obwoluty Adam Kossowski.

Jan Bolesław Bielatowicz (ur. 16 listopada 1913 w Nisku, zm. 27 listopada 1965 w Londynie) – prozaik, poeta, publicysta, krytyk literacki, redaktor, bibliograf, oficer Polskich Sił Zbrojnych, działacz polityczny.

Oferowany tomik obejmuje opowiadania koncentrujące się na wspomnieniach ajutora z dziecięcych i młodzieńczych lat w Tarnowie, gdzie jego ojciec przez wiele lat pełnił obowiązki lekarza miejskiego. Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie. W 1930 zadebiutował (jako siedemnastolatek) na łamach czasopisma „Nasze życie”, wierszem pt. Pieśń młodzieży. W 1931 był już redaktorem pisma tarnowskiej młodzieży „Czyn”, którego był współzałożycielem[1]. Po zdaniu matury, w 1931, podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. 

W PRL informacje na temat Jana Bielatowicza podlegały cenzurze. Jego nazwisko znajdowało się na specjalnej liście osób z całkowitym zakazem publikacji. Zalecenia cenzorskie dotyczące jego osoby zanotował Tomasz Strzyżewski, który w swojej książce o peerelowskiej cenzurze opublikował notkę informacyjną nr 9 z 1975 roku Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Wytyczne dla cenzorów głosiły: „(...) w stosunku do niżej wymienionych pisarzy, naukowców i publicystów przebywających na emigracji (w większości współpracowników wrogich wydawnictw i środków propagandy antypolskiej) należy przyjąć zasadę bezwarunkowego eliminowania ich nazwisk oraz wzmianek o ich twórczości, poza krytycznymi, z prasy, radia i TV oraz publikacji nieperiodycznych o nienaukowym charakterze (literatura piękna, publicystyka, eseistyka)”.

TWARDA OPRAWA Z OBWOLUTĄ

Stan BDB-/ lekki przekos, podniszczona obwoluta