Biegaczewicz Wojciech Jan Kanty (1711-1767), Sermo ad serenissimum [...] principem Stanislaum Augustum Poloniarum regem [...] = Mowa do nayjasnieyszego [...] monarchy Stanisława Augusta krola polskiego [...] / x.m. Woyciecha Biegaczewicza [...] Krakowskiey Nauk Akademii rektora w Warszawie 1764. dnia 9. grudnia, [Warszawa?] : [drukarz nieznany], [po 9 XII 1764], [4] karty, niesygnowane ; karta tytułowa i tekst równolegle w języku łacińskim i polskim. Nieczęste w obiegu antykwarycznym.
Starodruk zawierający tekst laudacji na cześć koronowanego 25 listopada Stanisława Augusta Poniatowskiego - ostatniego władcy Rzeczpospolitej Obojga Narodów, z dnia 9 grudnia 1764 roku.
Stan zachowania: dobry, plama na marginesie, sygnatura ołówkiem, przybrudzone brzegi.
Wojciech Jan Kanty Biegaczewicz (ur. ok. 1711, zm. 6 marca 1767 w Krakowie) – filozof i teolog, w latach 1763-1765 rektor Akademii Krakowskiej. Studiował w Akademii Krakowskiej gdzie w 1731 uzyskał doktorat, a następnie był profesorem retoryki i filozofii. W latach 1749-1750 pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk Wyzwolonych. W 1750 kapituła kolegiaty św. Anny w Krakowie, której był kanonikiem i dziekanem, powierzyła mu urząd historiografa Akademii. W 1751 został profesorem Wydziału Teologicznego. Ogłosił 24 prace o charakterze teologiczno - filozoficznym i historycznym z których do ważniejszych należą Sidus musis amicum Joannes Cantius (wyd. 1737), Ascensus gentilitiorum (Kraków 1749), Quaestio theologica de beatitudine (wyd. 1762)