Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie - Album z 18 zdjęciami, wydany po 1966 roku, s. 32, oprawa twarda - płócienna, z wytłoczonym na licu napisem, stan bardzo dobry.
Stoch Edward, Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie (Księża Jezuici). Przewodnik, Kraków 1987, s. 28, wymiary 14,5 x 20,5 cm, okładka broszurowa, stan dobry, obca dedykacja.
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa – rzymskokatolicki kościół konwentualny jezuitów, znajdujący się w Krakowie, w Dzielnicy II, przy ul. Kopernika 26, na Wesołej. Modernistyczna budowla reprezentuje architekturę młodopolską i jest jednym z najwybitniejszych dzieł polskiej sztuki sakralnej z pierwszej ćwierci XX stulecia. W 1903 zapadła decyzja o budowie nowej, okazałej świątyni. Do realizacji przyjęto projekt architekta Franciszka Mączyńskiego. 1 listopada 1909 roku biskup sufragan krakowski Anatol Nowak poświęcił kamień węgielny nowego kościoła. Budowa trwała do 1912, jednak wyposażenie i zdobienie kościoła ze względu na działania wojenne mocno się przedłużyły. Ostatecznie oficjalna konsekracja odbyła się 29 maja 1921 roku; biskup Anatol Nowak dokonał jej w towarzystwie 24 innych biskupów, którzy przebywali wówczas w Krakowie na Konferencji Episkopatu Polski. W 1960 roku papież Jan XXIII nadał kościołowi tytuł bazyliki mniejszej, a od 1966 roku jest on wpisany w rejestr zabytków.