Trzy dokumenty dotyczące profesora Tadeusza Banachiewicza.
1. Dokument Królewskiej Akademii Nauk i Sztuk w Padwie z 1939 roku, mianujący profesora Tadeusza Banachiewicza jej członkiem. Wymiary 30 x 43 cm.
2. Dokument wydany w 1946 r przez Brytyjskie Królewskie Towarzystwo Astronomiczne, informujący profesora o przyjęciu w poczet członków.
3. Dyplom Uniwersytetu Poznańskiego z 1938r nadający T,Banachiewiczowi tytuł profesora.
Tadeusz Banachiewicz ur. 13 II 1882, Warszawa, zm. 17 XI 1954 w Krakowie, Był polskim astronomem, geodetą i matematykiem.
Był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1908), PAU (1920) i PAN (1952), w latach 1932–1938 wiceprezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej. Założył (w 1925 r.) kwartalnik naukowy „Acta Astronomica”. W swych pracach zajmował się zagadnieniami z zakresu matematyki, astrometrii, mechaniki nieba, astrofizyki i geodezji. W końcowym okresie życia zajmował się też pionierskimi pracami w dziedzinie radioastronomii.
Do jego największych osiągnięć należy opracowanie krakowianów (w 1925 r.), czyli specjalnego typu macierzy stosowanych w geodezji oraz mechanice nieba, znacznie ułatwiających obliczenia przy użyciu stosowanych wówczas ręcznych arytmometrów. Dzięki nim 1 marca 1931 r. zaprezentował pierwsze obliczenia orbity Plutona – planety karłowatej odkrytej 18 lutego 1930 roku przez amerykańskiego astronoma Clyde'a Tombaugha. W latach 1910–1915 badał zjawisko libracji Księżyca.
Autor ponad 230 publikacji naukowych.
6 listopada 1939 roku wraz z innym profesorami został aresztowany przez Niemców podczas tzw. Sonderaktion Krakau i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen
