[TEATR - Irena TRAPSZO - fotografia portretowa z odręczną dedykacją]. [1913]. Fotografia form. 19,8x12,...

[TEATR - Irena TRAPSZO - fotografia portretowa z odręczną dedykacją]. [1913]. Fotografia form. 19,8x12,5 cm na oryg. podkładzie form. 30,5x19 cm, autorstwa B[ernarda] Hennera we Lwowie.
Artystka ujęta w całej postaci na tle malowanej dekoracji. Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. W lewym narożniku pod zdjęciem wycisk: "B. Henner Ces. Król. Nadworny Fotograf Lwów róg Zimorowicza i Koralnickiej 4". Pod zdjęciem odręczna dedykacja artystki  atramentem z 16 III 1913. Stan dobry.
Irena Trapszo-Chodowiecka (1868-1953) – aktorka teatralna, pedagog we lwowskiej szkole dramatycznej od 1921 aż do wojny. Już od 1875 wraz z zespołem ojca występowała na prowincji. Jej ciotką była Mieczysława Ćwiklińska. Po śmierci matki przeniosła się do Warszawy i występowała w teatrach rządowych, m.in. Teatrze Rozmaitości (tu zagrała w „Grubych rybach” w 1894), Teatrze Letnim. Od 1907 występowała w Teatrze Miejskim we Lwowie, gdzie zasłynęła m.in. spektaklami: „Złote kajdany” w 1910, „Nerwowa awantura” w 1910, „Natręci” w 1915. Grała także role takie jak: Klara ("Zemsta"), Klara ("Śluby panieńskie"), Klara ("Ko­niec Sodomy"), Sylwetta ("Romantyczni"), Kordelia ("Król Lear"), Amelia ("Mazepa"), Margerita ("Pietro Caruso"), Julia ("W sieci"), Diana ("Fantazy"), Joas ("Sędziowie"), Thea ("Łódź kwiatowa"), Żona ("Ich czworo"), Maria ("W małym domku"), Władka ("Aszantka"), Lady Bracknell ("Brat marnotrawny"), Żegocina ("Pan Damazy"). Od 1927 na emeryturze, choć przez kilka lat od czasu do czasu występowała. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi w 1938 i Srebrnym Wawrzynem Akademickim w 1936. Cieszyła się ogromną sympatią pub­liczności.
B. Henner (młodszy) (1866-1913) - fotograf, właściciel atelier w Jarosławiu, Krakowie i Lwowie. Praktykę fotograficzną rozpoczął w zakładzie ojca, byłego ucznia francuskiego fotografa Ludwika Lumiere'a. Następnie odbył praktykę w Wiedniu u Putznera, a także w Budapeszcie, Pradze i Sarajewie. Wiele podróżował, wędrował po miastach i miasteczkach Galicji. Pozostawił po swojej działalności duży zbiór fotografii, głównie portretowych, ale także widoków, krajobrazów górskich i wedut. Po raz pierwszy zastosował procesy pozytywowe: fotograwiurę, gumę. W l. 1905-1910 prowadził zakład przy ul. Szewskiej 27 w Krakowie, w 1910 przeniósł się do Lwowa, gdzie przy ul. Koralnickiej 4 urządził zakład na wysokim poziomie technicznym.