[AKTORKA teatralna - Adolfina Zimajer - fotografia pozowana]. [nie przed 1882, nie po 1892]. Fotografia form. 9,4x6,1 cm na oryg. podkładzie form. 10,7x6,5 cm, wykonana w atelier Aleksandra Karoli & Maurycego Puscha w Warszawie.
Artystka ujęta w 3/4 postaci w kostiumie scenicznym. Na dolnym marginesie podkładu wycisk: "Karoli & Pusch w Warszawie". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład ze złoconymi brzegami. Na odwrocie napis atramentem: "A. Zimajer (w roli jakiejś)". Stan bardzo dobry.
A. Zimajer (1852-1939) - polska aktorka, śpiewaczka operowa i operetkowa,
dyrektorka teatru. Była córką Konstantego Wodeckiego, woźnego sądowego, i
Emilii z Koszuckich, żoną Gustawa Zimajera. Miała córkę Helenę,
aktorkę. Uczęszczała do szkoły sióstr Prezentek w Krakowie, jednocześnie uczyła
się gry aktorskiej u Emiliana Derynga i śpiewu u Honoraty Majeranowskiej. Debiutowała w
lutym 1866 w Czerniowcach w roli Adeli w „Białej kamelii” w zespole
Gustawa Zimajera noszącego wówczas pseud. Modrzejewski. Po tym występie
dołączyła do zespołu. W 1868 wyszła za
mąż za Gustawa i od tej pory używała na scenie najpierw jego pseudonimu, a
następnie właściwego nazwiska męża. W tym samym roku została zaangażowana do
zespołu Anastazego Trapszo, z którym występowała m.in.
w Kaliszu. W 1870 grała w Łodzi,
a potem ponownie w zespole Trapszy w Radomiu, Lublinie
i Kielcach.
Latem 1871 występowała w warszawskim teatrze ogródkowym Tivoli.
4 grudnia 1874 wystąpiła po raz pierwszy we Lwowie, śpiewając partię Bulotty w „Sinobrodym”.
Pozostała tu do sierpnia 1880. W 1876 zadebiutowała w Warszawskich Teatrach Rządowych, ale stały
angaż otrzymała dopiero w 1880 i pracowała w Warszawie przez 2 lata. W 1882
występowała gościnnie w Poznaniu, a następnie wyjechała do Paryża
zapoznawać się z najnowszym repertuarem operetkowym. Aż do wybuchu I wojny światowej dużo podróżowała, pozostając
bez stałego angażu. Latem 1898 zorganizowała w Warszawie własny zespół i
występowała z nim m.in. w Kielcach, Częstochowie,
Zawierciu,
Suwałkach,
Rydze, Kownie, Grodnie,
Odessie,
Charkowie
i Jelizawetgradzie.
Od kwietnia tego samego roku w warszawskim teatrze Odeon, potem w Kielcach,
zimą 1899/1900 w Rosji.
W 1915 została zaangażowana do krakowskiego Teatru
Ludowego, gdzie 17 maja 1921 obchodziła jubileusz
dwudziestopięciolecia pracy aktorskiej. W 1923 wycofała się z pracy i ostatnie
lata życia od 1928 spędziła w Domu Aktora Weterana w
Skolimowie pod Warszawą.
(Wikipedia).
A. Karoli (1838-1916) - syn Jana Karolego, założyciela zakładu fotograficznego w Warszawie w 1852. Jedna z najważniejszych postaci w historii fotografii polskiej i europejskiej. Jeden z prekursorów fotografii teatralnej, specjalizując się w niej prowadził atelier z M. Puschem. Autor podręcznika do fotografii wydanego w Krakowie w 1893.
M. Pusch (1828-1901) - uczeń i kontynuator prac J. Giwartowskiego, pierwszego fotografa warszawskiego. Ok. 1882 wspólnie założyli zakład pod firmą "Karoli i Pusch - fotografia teatrów rządowych". Firma istniała 10 lat. Od 1892 prowadził zakład samodzielnie przy ul. Miodowej 1.
Nesen skatītās
Piesakies, lai redzētu lotu sarakstu
Iecienītākie
Piesakies, lai redzētu lotu sarakstu