[cesarz FRANCISZEK Józef I - fotografia portretowa]. [1886]. Fotografia form. 14,2x10 cm na oryg. podkładzie form....

[cesarz FRANCISZEK Józef I - fotografia portretowa]. [1886]. Fotografia form. 14,2x10 cm na oryg. podkładzie form. 16,7x11,5 cm, autorstwa Fritza Luckhardta w Wiedniu.
Cesarz ujęty w popiersiu, w mundurze z orderami. W prawym dolnym narożniku zdjęcia wycisk: "Fritz Luckhardt", podkładu wyzłoc. piecz.: "Fritz Luckhardt k.k. Hofphotograph Wien". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa wyzłoc. winieta zakładu i odręczny napis atramentem: "Cesarz Austryacki Franciszek Józef". Miejscowe niewielkie załamania i zaplamienia, stan ogólny dobry.
Franciszek Józef I, niem. Franz Joseph I, węg. I. Ferenc József – (1830-1916) - przedstawiciel domu habsbursko-lotaryńskiego, od 1848 cesarz Austrii i apostolski król Węgier. Ugoda austriacko-polska – ugoda wynegocjowana pomiędzy polską szlachtą Galicji a rządem austriackim (głównie rządem Belcrediego i Taafego) w latach 1866-1869. Zawarta w 1867 r. ugoda austriacko-węgierska przekazała władzę w Zalitawii – Węgrom, a w Przedlitawii – Austriakom. Jednak oba narody stanowiły mniejszość w swoich krajach. Dlatego też Austriacy do utrzymania rządów parlamentarnych potrzebowali dodatkowego sojusznika. Oparciem parlamentarnym dla nich stali się Polacy. W latach 1866-1869 doszło do ugody między szlacheckimi politykami galicyjskimi a Austriakami. Spodziewano się wtedy wybuchu wojny Austrii w przymierzu z Francją przeciw Prusom i Rosji, co by od razu odnowiło sprawę polską. Politycy galicyjscy widzieli więc przyszłość Polski w związku z Austrią, i to ich skłoniło do ustępstw na rzecz rządu centralnego. Dlatego też głosowali za konstytucją grudniową, chociaż pragnęli, podobnie jak Czesi, wyodrębnienia Galicji w osobną jednostkę państwową na wzór Węgier. Z drugiej strony rząd centralny korzystał z tego, że w Galicji trwał spór między wsią a dworem o serwituty, oraz spór z Ukraińcami, których rząd mógł zawsze użyć politycznie przeciw polskim politykom szlacheckim, ponieważ, jako naród wtedy nieomal chłopski, widzieli w Polakach wrogów nie tylko ze względów narodowościowych, ale przede wszystkim społecznych. To właśnie dodatkowo skłoniło polityków polskich do ugody, której pozostali wierni aż do końca życia Franciszka Józefa I. W zamian za to oddano im administrację kraju, a namiestnikiem z reguły zostawał zawsze Polak. Skutkiem tego była polonizacja administracji, szkolnictwa i sądownictwa. Również politycy polscy z Galicji często zasiadali w rządach austriackich. (Wikipedia).
F. Luckhardt (1843-1894) - austriacki fotograf niemieckiego pochodzenia. Studiował najpierw na Politechnicew Kassel, następnie pracował w fabryce mydła w Hanowerze i perfumerii w Paryżu, a później trafił do pracowni René Dagrona. Po przeprowadzce do Wiednia w 1865 roku, początkowo pracował jako korespondent obcojęzyczny w pracowni Oscara Kramera, a w 1867 roku otworzył własną pracownię. Luckhardt zasłynął dzięki stereofonicznym obrazom, które wykonał w latach 1868–1872 przedstawiającym portrety pięknych kobiet. W 1867 roku zdobył wiedzę o druku kolotypowym od Ludwiga Angerera.W kolejnych latach specjalizował się w fotografii portretowej gwiazd, zwłaszcza artystów. Od 1871 do 1887 był sekretarzem Towarzystwa Fotograficznego. Po jego śmierci pracownię kontynuowała wdowa po nim Franziska („Fanny”) Luckhardt z domu Uchatius. (Wikipedia).