[NACZELNY Komitet Narodowy - fotografia zbiorowa na dziedzińcu Collegium Maius]. [1914]. Fotografia form. 28,...

[NACZELNY Komitet Narodowy - fotografia zbiorowa na dziedzińcu Collegium Maius]. [1914]. Fotografia form. 28,2x39,2 cm na kartonowym podkładzie form. 29,5x39,2 cm, nieznanego autorstwa.
Bardzo liczna grupa pozująca do pamiątkowej fotografii na dziedzińcu najstarszego budynku Uniwersytetu Jagiellońskiego (dawnej Akademii Krakowskiej) znajdującego się w Krakowie przy ul. Jagiellońskiej 15, na rogu z ul. św. Anny. Zdjęcie naklejone na kartonowy podkład, na dolnym marginesie którego widoczny ołówkowy napis: "1914. NKN". Niewielki ubytek lewego górnego narożnika, miejscowe zaplamienia lica.
Naczelny Komitet Narodowy – reprezentacja polityczna Polaków w Galicji, powstała 16 sierpnia 1914 w Krakowie, w wyniku porozumienia wszystkich polskich środowisk politycznych zaboru austriackiego: konserwatystów, demokratów, narodowych demokratów, postępowców, ludowców i socjalistów. Popierał rozwiązanie sprawy polskiej podczas I wojny światowej w oparciu o Austro-Węgry – był rzecznikiem trializmu, czyli przekształcenia monarchii habsburskiej w trzyczłonowe państwo Austro-Węgry-Polskę. Polską część monarchii miano utworzyć z połączenia Galicji z Królestwem Polskim. Na czele NKN stanął Juliusz Leo. Kolejni prezesami organizacji byli Władysław Leopold Jaworski, Leon Biliński. NKN powstał z inicjatywy konserwatystów krakowskich, jako reprezentacja polityczna wszystkich sił politycznych zaboru austriackiego. Weszły w skład niego partie skupione w Komisji Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych oraz lwowskim Centralnym Komitecie Narodowym, a także Stronnictwo Postępowo-Demokratyczne i Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”, Po powstaniu NKN jego prezesem został prezes Koła Polskiego Juliusz Leo, Sprawy dotyczące ogólnego kierownictwa zastrzeżone były Komitetowi Wykonawczemu. NKN składał się z 20 członków rzeczywistych i takiej samej liczby ich zastępców. Członkami krakowskiego komitetu byli wówczas: Tadeusz Cieński, Witold Czartoryski, Ignacy Daszyński, Jan Dąbski, Ludomił German, Józef Hudec, Władysław Leopold Jaworski, Józef Neuman, Leon Piniński, Szymon Przybyło, Jan Rozwadowski, Aleksander Skarbek, Konstanty Srokowski, Ignacy Steinhaus, Stanisław Stroński, Hipolit Śliwiński, Zdzisław Tarnowski, Bolesław Wicherkiewicz, Wincenty Witos, Edmund Zieleniewski. Zastępcami członków byli: Tadeusz Kasznica, Andrzej Lubomirski, Zygmunt Marek, Andrzej Średniawski, Władysław Stesłowicz, Artur Hausner, Tadeusz Starzewski, Edmund Riedl, Aleksander Vogel, Franciszek Wójcik, Stanisław Głąbiński, Stanisław Grabski, Roman Krogulski, Józef Sare, Stefan Surzycki, Władysław Sikorski, Stanisław Badeni, Józef Zajchowski, Władysław Długosz, Jan Kanty Federowicz. NKN dzielił się w tym czasie na dwie autonomiczne sekcje: wschodnią z siedzibą we Lwowie i zachodnią z siedzibą w Krakowie. Każda z tych z nich miała sprawować funkcje w pełnym zakresie NKN. (Wikipedia).