Lustro ścienne, owalne, neoklasyczne

drewno, gipsatura, złocenie, tafla lustrzana; wys. 92 cm, szer. 100 cm, głęb. 4,5 cm.
Europa Zachodnia, k. XIX w.
Tafla lustrzana w formie leżącego owalu, oprawiona w szeroką, złoconą ramę, zwieńczoną medalionem z głową kobiecą, zwróconą profilem w lewo, z ozdobnie upiętym kokiem, w obramowaniu z gałązkami lauru przewiązanymi kokardą i rogami obfitości po bokach. Samo lustro opasane astragalem, szerokim, gładkim profilem z rozmieszczonymi symetrycznie czterema rozetami na akantowej wici, a wzdłuż zewnętrznej krawędzi - pasem stylizowanych rozet rozdzielonych prostokątami i drobnym wzorem rombowo-perełkowym.