Henri de TOULOUSE-LAUTREC (1864-1901), Portret Marcelle Lender

litografia barwna, papier; 47 x 29 cm (zadruk), 50 x 40 cm (wymiary arkusza); opisany na płycie l. g.: Marcelle; sygn. na płycie p. d.: T-Lautrec; pożółkły papier, niewielkie rozdarcia papieru przy krawędziach

Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec (ur. 24 listopada 1864 w Albi, zm. 9 września 1901 w Saint-André-du-Bois) – francuski malarz i grafik. Przedstawiciel postimpresjonizmu, swoimi litografiami wywarł wielki wpływ na rozwój nowoczesnego plakatu.Toulouse Lautrec miał opinię duszy Montmartre – dzielnicy paryskiej, w której mieszkał. Jego malarstwo przedstawia życie słynnego Moulin Rouge i innych paryskich kabaretów i teatrów oraz burdeli (w których prawdopodobnie zaraził się kiłą). Często umieszczał w swoich pracach dwoje spośród znajomych – śpiewaczkę Yvette Guilbert i Louise Weber – tancerkę i twórczynię francuskiego kankana. Toulouse uczył malarstwa i pochwalał artystyczne postępy swojej modelki (i prawdopodobnie kochanki) – Suzanne Valadon. Był alkoholikiem przez większość swojego życia.
Marcelle Lender (1862 - 1926) była francuską piosenkarką, tancerką i artystką, rozsławioną na obrazach Henri de Toulouse-Lautreca.Urodzona jako Anne-Marie Marcelle Bastien, zaczęła tańczyć w wieku szesnastu lat i w ciągu kilku lat wyrobiła sobie sławę występując w Théâtre des Variétés w Paryżu. Jej charakterystyczną cechą były bujne, rude włosy – co widać na kolorowych pracach Tolouse Lautrec’a.
Lender pojawia się w kilku dziełach Lautreca, najsłynniejszym obrazem z Marcelle Lender jest Bolero podczas jej występu w lutym 1895 roku w operetce Hervé Chilpéric .
Portret Lautreca przedstawiający ją w pełnym kostiumie, z jej ognistorudymi włosami podkreślonymi przez dwa czerwone maki noszone jak pióropusze, znacznie zwiększył popularność Lender po tym, jak pojawił się w paryskim magazynie. Obraz został ostatecznie sprzedany kolekcjonerowi ze Stanów Zjednoczonych, a po jej śmierci w 1998 roku ówczesna właścicielka obrazu, Amerykanka Betsey Cushing Whitney, przekazała go National Gallery of Art w Waszyngtonie.