Autentyczna grafika znanego, krakowskiego malarza żydowskiego
pochodzenia – Leopolda Gottlieba, przedstawiająca symboliczną scenę
którą można interpretować jako ilustrację ewangelicznej przypowieści
o miłosiernym Samarytaninie.
Wymiary: w św p.p.: 26x33cm, ramka 40x50cm.
Praca oprawiona w srebrną ramkę, za szkłem.
Pod kompozycją napisy typograficzne l. d: „LEOPOLD GOTTLIEB.
BARMHERZIGKEIT. ORIGINALLITHOGRAPHIE”, p. d.: „VERLAG DER GESELLSCHAFT
FÜR VERVIELFÄLTIGENDE KUNST, WIEN”, po środku: DRUCK SECESSION GRAPH.
KUNSTANSTALT WIEN
Leopold Gottlieb (1879-1934) malarz, grafik, rysownik działający w Krakowie, Paryżu i Wiedniu. Najmłodszy brat Maurycego Gottlieba, wybitnego malarza dziewiętnastowiecznego pochodzenia żydowskiego. W latach 1896-1902 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jacka Malczewskiego i Teodora Axentowicza. Od 1903 kontynuował naukę w Monachium w pracowni Antona Azbego. W 1904 zamieszkał na stałe w Paryżu. Był inicjatorem powstania w 1905 krakowskiej Grupy Pięciu, w skład której weszli Vlastimil Hofman, Mieczysław Jakimowicz, Jan Rembowski i Witold Wojtkiewicz. Wraz z członkami grupy Gottlieb eksponował swe prace w Krakowie (1905), Lwowie (1906), Wiedniu (1906, 1908), Berlinie (1906) i Warszawie (1907). Ok. 1910 nauczał okresowo malarstwa w szkole Becalel w Jerozolimie. W 1912 odbyła się pierwsza indywidualna prezentacja twórczości artysty w lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. W latach 1917-1919 uczestniczył w wystawach Ekspresjonistów Polskich (Formistów). W Paryżu związany był ze środowiskiem Montparnasse'u, szczególnie blisko z kręgiem Mojżesza Kislinga, Eugeniusza Zaka i Melanii Mutermilch. Jego sztukę promowali czołowi krytycy, André Salmon i Adolf Basler. Swe prace pokazywał na Salonach paryskich: Jesiennym, Niezależnych, Société Nationale des Beaux Artes i Tuileries. Uczestniczył w wystawach Secesji w Wiedniu. Wziął też udział w ekspozycji sztuki polskiej zorganizowanej w 1912 r. w Galeries Jose Dalmau w Barcelonie.
