Wymiary: 100 x 143 cm
sygnowany, datowany, numerowany i opisany na nalepce na odwrociu: 'ŁÓDŹ KALISKA | GODŁO [2] | 2004 | 100 cm x 143 cm | Giclee & Fine Art | 7/9 | [sygnatury artystów]
ed. 7/9
Wystawiany
Łódź Kaliska, „Projekt Godło”, Galeria Karowa, Warszawa, 2004
Łódź Kaliska, „Projekt Godło – NEW POP”, Muzeum Kinematografii, Łódź, 2004
„Czkawka. 40 lat Grupy Łódź Kaliska”, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia, Radom, 24.01-15.03.2020
Literatura
Czkawka. 40 lat Grupy Łódź Kaliska, katalog wystawy, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, Radom 2017, ss. 126-127 (il.)
„Playboy”, marzec 2004, nr 136, s. 112 (il.)
Łódź Kaliska Muzeum NEW POP, listopad 2004, nr 1 (il.)
Ewa Nowina-Sroczyńska, Mistrzowie ostentacyjnej transgresji. Łódź Kaliska z antropologiem w tle, 2018, s. 212
Łódź Kaliska. Kolekcja Jacka Franasika, Kantor Sztuki, Łódź 2021, okładka 4 oraz s. 173 (il.)
Jan Bończa-Szabłowski, Łódź Kaliska. Mistrzowie skandalu wprawiają w zachwyt i sieją zgorszenie, "Rzeczpospolita" 26.05.2017, https://www.rp.pl/plus-minus/art10437481-lodz-kaliska-mistrzowie-skandalu-wprawiaja-w-zachwyt-i-sieja-zgorszenie
Biogram
Grupę tworzą Marek Janiak, Andrzej Kwietniewski, Adam Repecki, Andrzej Świetlik i Makary (Andrzej Wielogórski). Powstała w 1979 roku w atmosferze skandalu, jako formacja neoawangardowa mająca na celu badanie aspektu widzenia i rejestracji o charakterze fotomedialnym, wywodzącym się z tradycji konceptualizmu, przede wszystkim w zakresie fotografii, filmu eksperymentalnego i performance. W latach 1980-81 zmieniła swój program artystyczny na zdecydowanie bardziej dadaistyczno-surrealistyczny (w wyrazie happeningowy i anarchistyczny), atakując i ośmieszając polską formację neoawangardy oraz przedstawiając absurdalność życia w PRL-u. Kwietniewski i Janiak pisali w tym czasie dużo manifestów, w tym np. istotny dla lat 90. manifest "Sztuki żenującej" Janiaka. Od drugiej połowy lat 90., m.in. dzięki telewizyjnym realizacjom filmowym (tryptyk Pamiętam, pamiętam, pamiętam...), Łódź Kaliska weszła w establishment mass-mediów i polityki. Ale wszystko w ich twórczości, włącznie z samymi artystami i ich muzami (modelkami), stało się elementem i przedmiotem niekończącej się zabawy o hedonistycznym przesłaniu.