Roman Kochanowski, W WODNEJ TAFLI

11,5 x 12,8cm - ołówek, papier ołówek, papier, 11,5 x 12,8 cm (kompozycja), 14,7 x 14,5 cm (arkusz)

Na odwrocie, przeciwnie do kompozycji (ołówkiem):

Rysunek Romana Kochanowskiego pozyskany | z pracowni artysty w Monachium | ARyszkiewicz;

ponadto na tzw. „zaplecku“ fotografia odwrocia rysunku, a poniżej karteczka z wydrukiem: Informacja prof. Andrzeja Ryszkiewicza | „Rysunek Romana Kochanowskiego pozyskany z pracowni Artysty w Monachium“ | Andrzej Ryszkiewicz.

 

Proweniencja:

Według notatki na odwrocie rysunek został pozyskany przez profesora Andrzeja Ryszkiewicza z pracowni Romana Kochanowskiego. Obecny właściciel zakupił go od profesora w roku 1978.

 

Prof. Andrzej Ryszkiewicz (1922-2005) był jednym z najwybitniejszych polskich historyków sztuki, badaczem i znawcą malarstwa polskiego i francuskiego z okresu XVIII-XX wieku. Spod jego pióra wyszło 16 książek oraz ponad 700 artykułów naukowych i popularnonaukowych. W 1971 roku zainicjował powstanie Słownika artystów polskich i obcych w Polsce działających, a w 1975 Polskiej bibliografii sztuki 1801-1944. Jego zainteresowania naukowe szły w parze z pasją kolekcjonerską. Ryszkiewicz posiadał jeden z największych prywatnych zbiorów polskich ekslibrisów i słynął jako znawca w tej dziedzinie. Zbierał także rzemiosło artystyczne, zwłaszcza zaś szkło secesyjne. Był gorącym propagatorem idei kolekcjonerstwa oraz badaczem jego dziejów.

Roman Kochanowski (Kraków 1857 - Freising k. Monachium 1945) - malarz i grafik - był jednym z polskich artystów osiadłych i stałe działających w Monachium. Studia malarskie rozpoczął w Krakowie; początkowo w prywatnej pracowni Maksymiliana Cercha, a w latach 1873- 1875 w Szkole Sztuk Pięknych u Władysława Łuszczkiewicza i pejzażysty Henryka Grabińskiego. Przez następne dwa lata uczył się jeszcze na wydziale pejzażu w Akademii wiedeńskiej. W 1881 przeniósł się do Monachium, gdzie miał własną pracownię, a niebawem założył rodzinę. Często jednak przyjeżdżał do Krakowa, bywał w Poznańskiem, odbył podróż po Galicji i Podolu, rysując krajobrazy i widoki miast, które weszły następnie do albumu wydanego w Wiedniu w roku 1898. Artysta należał do monachijskiego Kunstvereinu, brał udział w wielu wystawach w Niemczech, w Wiedniu, w Londynie; swoje prace przesyłał też na pokazy krajowe. Malował przede wszystkim pejzaże a tylko z rzadka kwiaty i portrety. Stałym i ulubionym motywem jego obrazów był polski, podkrakowski krajobraz z wplecionymi weń postaciami ludzi. Obrazy artysty, malowane często na niewielkich deseczkach, pozbawione warstwy anegdotycznej odznaczają się niecodziennymi walorami malarskimi, harmonią koloru i pełnym liryzmu nastrojem. Zauważane i nagradzane na licznych wystawach były też wysoko cenione na rynku sztuki. W roku 1892, po wystawie w Wiedniu, jeden z obrazów Kochanowskiego zakupił do swoich zbiorów cesarz Franciszek Józef; dwa inne nabyli członkowie cesarskiej rodziny. Wielbicielem jego malarstwa był Karol Józef Luitpold, książę regent Bawarii. Wielka wrażliwość artysty na krajobraz i przyrodę widoczna jest także w jego rysunkach i akwafortach.
Twórczość Kochanowskiego przypomniała ostatnio monograficzna wystawa jego prac zorganizowana w Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu w roku 2007. Wystawie – pokazywanej też w Katowicach, Sandomierzu, Szczecinie, Gdańsku, Piotrkowie Trybunalskim – towarzyszył bogato ilustrowany katalog, będący kompendium wiedzy o artyście (patrz: Roman Kochanowski [1857-1945]. W 150. rocznicę urodzin, [redakcja i opracowanie Z. K. Posiadała], Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, Radom 2007).