[dedykacja Haliny i Tadeusza Kwiatkowskich] Szymborska Wisława - Dlatego żyjemy wyd. II

Szymborska Wisława - Dlatego żyjemy, Czytelnik, Warszawa 1954, wydanie drugie, dedykacja autorki na stronie tytułowej dla Haliny i Tadeusza Kwiatkowskich, s. 44, wymiary 12 x 16,5 cm. Okładka broszurowa, wydawnicza.

Dlatego żyjemy – debiutancki tom poetycki Wisławy Szymborskiej wydany w 1952 w Warszawie przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik”. Na podstawie tego tomiku, wydanym w nakładzie 1140 egzemplarzy i utrzymanym w nurcie socrealizmu, Szymborska została przyjęta do Związku Literatów Polskich. W roku wydania wiersz „Gdy nad kołyską Ludowej Konstytucji do wspomnień sięga stara robotnica” został nagrodzony w konkursie Ministra Kultury i Sztuki, ZLP i SDP. W 1954 również w „Czytelniku” ukazuje się drugie wydanie tomiku, tym razem w zwiększonym nakładzie 2101 egzemplarzy. W tymże roku Szymborska za dwa pierwsze tomiki („Dlatego żyjemy”, „Pytania zadawane sobie”) została wyróżniona Nagrodą Literacką Miasta Krakowa.

Wisława Szymborska, właśc. Maria Wisława Anna Szymborska-Włodek (1923 - 2012) – polska poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka; laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1996), założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989), członkini Polskiej Akademii Umiejętności (1995), dama Orderu Orła Białego. Od 1929 Wisława Szymborska mieszkała w Krakowie. W latach 1953–1966 była kierowniczką działu poezji tygodnika „Życie Literackie”, następnie w latach 1967–1981 publikowała w nim felietony Lektury nadobowiązkowe, które pisała do 2002. W 1983 nawiązała współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym”. Od 1988 była członkinią PEN Clubu, a od 2001 członkinią honorową Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury.

Halina Kwiatkowska właśc. Helena Królikiewiczówna (1921 - 2020) – polska aktorka, pedagog. Koleżanka z lat szkolnych i studenckich Karola Wojtyły, z którym występowała na scenie szkolnej oraz Teatru Rapsodycznego. Związana na stałe ze scenami teatrów krakowskich.

Tadeusz Kwiatkowski (1920 - 2007) – polski prozaik, satyryk, scenarzysta, autor tekstów estradowych. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu. Zaangażowany w życie teatralne: działał w teatrach Tadeusza Kantora i Mieczysława Kotlarczyka (Teatr Rapsodyczny), kierownik literacki teatrów: Groteska (1949–1956), im. Juliusza Słowackiego (1958–1965) i Bagatela (1978–1981), dyrektor i kierownik literacki Teatru Satyryków (1953–1955), współtwórca kabaretu literackiego Jama Michalika (1960). W latach 1971–1978 był dyrektorem krakowskiej Estrady.