Osiemnastowieczny śpiewnik polski z dopiskami z XIX w. i ze stanu wojennego.

[RĘKOPIS religijny w języku polskim]. Rękopis "Dulce melos. Ore Mortalium Immortali Deo Ad Cumas Bestecmiticas Promulgatum Sam vero in Mariano Carmeli Monte Ad inventum & Collectum Anno Domini 1781 D. 8 Martij" z późniejszymi dopiskami.
Rękopis w znacznej części po polsku na 196 stronach form. 9,7x15 cm (paginacja: 111, [25], 51, [9]). Tekst pisany starannie, bez poprawek i skreśleń, jedną ręką, jeśli nie liczyć kilku późniejszych dopisków. Zasadniczą część manuskryptu stanowi tekst polskich pieśni kościelnych bożonarodzeniowych numerowanych kolejno od 1 do 78 (s. 1-111), po których następuje kilka pieśni bez numeru (np. Pieśń o Duszach Czyszczowych, Pieśń o S. Stanisławie Kostce, Pieśń na Psalm 29, Pieśń ruska - na stronach nieliczbowanych), a następnie "Pieśni rozne tak nabozne iako tez y Swiatowe" numerowane od 1 do 32 (s. 1-51). Na końcu spis pieśni (kolejność kart przestawiona przez introligatora). Przykładowe pieśni: Anioł Pasterzom mówił, Apokaliptyczny Baranku lezący we złobie, Ach ubogi złobie, Iezus Malusienki lezy nagusienki, Niebieskiego Maietstatu Panie, Przy oney Dolinie w Judzkiey Krainie. W końcowej części także pieśni patriotyczne, np.: Piesni konfederackie pobudzaiące do bronienia Wiary S., Praw y Wolności Oyczyzny, Marsz Polacy wraz do broni. Pomiędzy starymi pieśniami dopisano nowsze: "Dwie kolędy patryotyczne roku 1896 śpiewane we Lwowie" (np.: Lulajże Jezuniu, zamknij powieczki, / Bo dziś bez pasterzy Twoje owieczki. / Kapłani w Sybirze, lulajże lulaj, / Polskę, Ruś i Litwę Matko utulaj) oraz "Kolęda śpiewana w roku 1981 na melodię Bóg się rodzi" (Pociesz Jezu kraj płaczący, / Zasiej w sercach prawdy ziarno. / Siłę Twoją daj walczącym, / Pobłogosław Solidarność"). Egz. po fachowej konserwacji, w nowej skórzanej oprawie stylizowanej (udatnie!) na osiemnastowieczną.