Pierwszy rocznik "Skauta". 1911-1912.

SKAUT. Pismo młodzieży polskiej. Lwów. Red. A. Małkowski, I. Kozielewski. 4. opr. ppł. z epoki.
T. 1: 15 X 1911-1 IX 1912.
Miszczuk I 382. Zaplamienie narożnika pierwszych kart, podklejone naddarcie karty tyt., uszkodzony narożnik jednej karty, brak ostatniej karty końcowego numeru. Na początku zbiorcza karta tyt. i spis treści. Zaw. numery 1-22 (kilka numerów łączonych). Każdy numer obj. 16-24 s. Pierwszy tom (składający się z dwóch pierwszych roczników) pierwszego polskiego samodzielnego pisma skautowego, założonego przez Aleksandra Małkowskiego. Kolejne numery otwierała rozbudowana winieta tytułowa. M. Miszczuk tak ją opisywał: "Oto na [...] tle Giewontu dwaj skauci, z których jeden dzierży sztandar z napisem 'Czuwaj', wpatrują się w konnego husarza, symbol polskiej potęgi militarnej. Będą jego następcami! Autorem winiety był prawdopodobnie Jerzy Grodyński" (Miszczuk I, s. 25). "Pierwsze numery, redagowane i w większości zapełniane przez A. Małkowskiego, były doskonałym materiałem propagandowym; drukowane częściowo na bibułce, były przemycane do pozostałych zaborów, stając się zaczynem ruchu skautowego. 'Skaut' bardzo przystępnie, często za pomocą gawędy, ukazywał, czym jest skauting, przynosił artykuły pokazujące sposoby zakładania zastępów i drużyn [...]. W 'Skaucie' cały czas obecna była tematyka patriotyczna" ("Leksykon harcerstwa", War, 1988, s. 426). Oferowany rocznik zawiera 5 numerów drukowanych na bibułce. Pismo ukazywało się w l. 1911-1921 (z przerwą na lata I wojny) i 1923-1939.