Warszawa 1936. Wydawnictwo Związku Powiatów Rzeczypospolitej, s. 40, form 20 x 13 cm, cz-b fotografie w tekście, oprawa broszurowa, wydawnictwo bogato ilustrowane. Tekst wstępu także w języku francuskim, niemieckim i angielskim. Zaplamienia okładki. Dwie kartki lekko zabarwione cna czerwono. Na wewnętrznej okładce obliczenia długopisem.
Książka wydana przez Wydawnictwo Związku Powiatów Rzeczypospolitej Polskiej powstała w opracowaniu referatu turystyczno - letniskowego Związku Powiatów R. P. w Stanisławowie
ze wstępu: "Część opisowa, odnosząca się do hucułów, ich życia, zwyczajów, obrzędów, kultury i cywilizacji, podana jest jako osobna całość, odrębnemi czcionkami *kurysywą*. Oddzielnie się ją czytać należy. Na stronach nieparzystych podany jest opis Huculszczyzny z podziałem na powiaty, a w nich na poszczególne miejscowości, oraz podane są ścisłe, praktyczne wiadomości, które będą interesować każdego, kto poszukując miejsca wypoczynku, wybrać się zechce w te strony na lato".
Hucułowie to ukraińsko – wołyńscy górale zamieszkujący Karpaty Wschodnie na terenie Ukrainy i Rumunii. Urodę Huculszczyzny oraz obyczaje tamtejszych górali szeroko opisywano już na początku XIX wieku, jednak szczególna moda na tę tematykę zapanowała na przełomie XIX i XX wieku oraz w czasie dwudziestolecia międzywojennego. Wówczas wybitni członkowie środowisk artystycznych odbywali wyprawy turystyczno-artystyczne, których owocami były wspaniałe prace np. pastele Leona Wyczółkowskiego, obrazy Teodora Axentowicza, czy prace Władysława Skoczylasa.
