MARGUERITTE Wiktor - La Garconne. Chłopczyca. Z upoważnienia autora przeł. L. Staff. 32 Wydanie. Warszawa i in. [1931]. Inst. Wyd. "Renaissance". 8, s. 256, [1]. oprawa oryginalna płótno złocone.
[oraz] MARGUERITTE Wiktor - Towarzysz (Le Companion). Z upoważnieniem autora przeł. L. Staff. Warszawa i in. [1925]. Inst. Wyd. "Renaissance" 8, s. 240, [2]. oprawa oryginalna płótno złocone (Część druga Chłopczycy).
[oraz] MARGUERITTE Wiktor - Le Couple. Młode pokolenie. Chłopczycy część trzecia. Z upoważnienia autora przeł. Leo Belmont. Warszawa i in. [1925]. Inst. Wyd. "Renaissance" 8, s. 358, [1]. oprawa oryginalna płótno złocone.
Okładki otarte i zakurzone, w pierwszych dwóch częściach grzbiety odbarwione, wewnątrz stan dobry. Czesław Lechicki ("Przewodnik po beletrystyce" z 1935) pisał o autorze: "jest to świadomy pornograf o poważnych wszelako zapędach artystycznych, nie wzdragający się przed restytuowaniem zwierzęcości w człowieku; hasłem już nie 'naga dusza', ale - nagie ciało".
W. Margueritte (1866-1942) – francuski powieściopisarz i dramaturg. Był bratem Paula, również pisarza. W swojej twórczości szczególną uwagę poświęcił problemom społecznym, które towarzyszyły codziennemu życiu ówczesnej Francji. Nie unikał podejmowania tematów kontrowersyjnych, popierał emancypację kobiet oraz działania propagujące pokój na świecie. Publikował w gazetach, które współpracowały z międzynarodowym ruchem komunistycznym. W 1922 wywołał skandal obyczajowy wydając powieść „Chłopczyca”, odebrano mu wówczas odznaczenie Legii Honorowej. [...] Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek. [Wikipedia].
.
Nesen skatītās
Piesakies, lai redzētu lotu sarakstu
Iecienītākie
Piesakies, lai redzētu lotu sarakstu