blacha miedziana, mosiądz, żelazo kute; wys. 45,5 cm, szer. z uszami ca 50 cm;
średnica dna 26 cm, średnica wylewu 26,5 cm.
Francja, XIX/XX w.
Naczynie na 4 nóżkach z szerokiej miedzianej taśmy zwiniętej na końcach w woluty. Dolna część cylindryczna opasana dwiema listwami; brzusiec powyżej - kulisty, z parą uchwytów z miedzianej rurki, mocowanej do powierzchni naczynia guzami. Szyja krótka, walcowata; krawędź wylewu wywinięta, opasana mosiężną listwą. Na brzusiec naczynia nałożona dekoracja kuta ręcznie w żelazie - w formie rozgałęzionej i splątanej wici winorośli, z liśćmi i gronami. Na końcu gałązki sygnatura: „P. Radoux”.
Na gładkiej części brzuśca kolisty ślad po zaślepionym otworze do pipy; może to wskazywać, że pierwotnie naczynie służyło do klarowania młodego wina.
Nesen skatītās
Piesakies, lai redzētu lotu sarakstu
Iecienītākie
Piesakies, lai redzētu lotu sarakstu