Egzemplarz z kolekcji Witolda Hake, autora "Katalogu herbowych tłoków pieczętnych szlachty śląskiej i łużyckiej XVI - XX wieku".
Pozycja ILUSTROWANA w wyżej wymienionym katalogu pod numerem 40.
Pieczęć nabyta od prywatnego kolekcjonera w 1998 roku.
Tłok pochodzący z lat ok. 1850-1870.
Mosiądz, wymiary 20 mm x 25 mm, wysokość 47 mm
Unikatowy rodzaj rysunku herbu na pieczęci. Została ona zaprojektowana w postaci rycerza na koniu z tarczą herbową na ramieniu i hełmem na głowie, który posiada tzw klejnot heraldyczny (tutaj para rogów). Tak w średniowieczu powstały herby. Rysowano tarczę herbową rycerza wraz z opartym o nią hełmem z klejnotem. Tutaj herb zaprojektowano w całości (tarcza, hełm) pokazując go na rycerzu. Brak drewnianego uchwytu.
Ród Pannwitz, Pannewitz po raz pierwszy wystąpił w osobie Ticzco de P. w okolicy Budziszyna (Bautzen) w 1276 r. w Górnych Łużycach. Jednak większość majątków od średniowiecza mieli na terenie Śląska. Werner P. otrzymał stanowisko burgrabiego Wołowa od Konrada ks. Oleśnicy w 1324 r. Od XIV do XIX w. mieli dobra w hrabstwie kłodzkim. Na Śląsku posiadali w XVII-XVIII w. majątki m. in. w powiatach: Brzeg, Góra, Jawor, Lubań, Lubin. W okresie wykonania tej pieczęci mieli majątek Schweinitz (Świdnica) k. Zielonej Góry.
