Tłok pieczętny hrabiego Starzeńskiego

mosiądz, drewno egzotyczne, pole pieczętne 2,2 x 1,8 cm, wys. z trzonkiem 10 cm;
Polska, XIX/XX w.
Pole pieczętne kwadratowe, o ściętych narożach, z grawerowana tarczą czterodzielną pod 9-pałkową koroną hrabiowską; z prawej strony (lewej na negatywowym grawerunku) herby Lis i poniżej Prus II; z lewej herby Paparona vel Gąska i Dryja. Trzonek pieczęci toczony, z egzotycznego drewna, zakończony kuliście.
Jedyną rodziną hrabiowską herbu Lis w tym czasie była familia hrabiów Starzeńskich; pieczęć należała do jednego z synów Leopolda hrabiego Starzeńskiego herbu Lis i Leontyny hr. Baworowskiej herbu Prus II. Pozostałymi herbami - Paparona i Dryja - pieczętowała się prawdopodobnie żona młodego Starzeńskiego i jej matka.