Bettina Bereś (1958), SŁONECZKO, 2013 r.

olej/płótno, 90 x 65 cm
sygnowany na odwrocie: BB [monogram wiązany], 13
sygnowany i opisany na górnej listwie blejtramu: BETTINA BEREŚ | SŁONECZKO | OLEJ NA PŁÓTNIE

W latach 1978-1981 roku studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1985 do 1989 współorganizowała z Martą Tarabułą Galerię Zderzak w Krakowie. W 1995 roku wzięła udział w tworzeniu galerii i Stowarzyszenia Otwarta Pracownia, należy do ZPAP. Uczestniczka rezydencji i projektów: Ogród wspomnień, 9 Land Art Festival 2019, Fundacja Latająca Ryba w 2019, Wspomnienia wspomnień, Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu w 2018, Uczta w Bublu, 8 Land Art Festival 2018, Fundacja Latająca Ryba, Bubel-Granna w 2018..Córka Marii Pinińskiej i Jerzego Beresiów, od 2016 roku wykonuje powtórzenia performansów matki. Od 2004 roku prowadzi niekomercyjną wypożyczalnię obrazów, która „ma na celu popularyzację wieszania obrazów na ścianach. Umożliwia obcowanie ze sztuką współczesną bez angażowania środków finansowych" (Regulamin Wypożyczalni Obrazów).Tworzy obrazy, aranżacje, makatki i serwetki.
Jej twórczość wynika z istotnej dla artystki postawy życiowej, na tym, że nie traktuje swych działań w sposób rozłączny, ale niezależnie od tego czym się zajmuje, czy prowadzi dom, pracuje w ogrodzie, haftuje czy maluje, włącza to w rytm życia. Sztuka, daleka od manifestów czy teoretycznych deklaracji, zostaje naturalnie włączona w ten rytm codzienności. Podobnie to, co maluje, przedmioty w skali 1:1, lampy, wagi, miski, wazony, takie, jakie są, jak nam się pokazują, wyjęte prosto z otoczenia, użytkowe i potrzebne. Choć niektóre pewnie już odchodzące do lamusa, jak w obrazie „słoneczko”. Kto dziś używa elektrycznego słoneczka, którym kiedyś dogrzewaliśmy nasze mieszkania? Ale w obrazie pozostaje przedmiotem stwarzającym ciepło i bezpieczeństwo, miniaturową atrapą słońca.