Tomek Kawiak, Obiecanka dotrzymana, 2024

Olej / płótno, 90 x 80 cm, w oprawie: 93 x 83 cm

O Artyście:
Tomek Kawiak to polski rzeźbiarz, malarz i rysownik okresu powojennego i współczesnego. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1968 r.) i Paryżu (1971-1974 r.). W latach 1977 - 1990 był profesorem Instytutu Artystycznego we francuskim Orleanie. We Francji mieszka już blisko 50 lat. Był twórcą pierwszego w Polsce happeningu ekologicznego "Ból Tomaszowy". Wystawia od 1970 r., a jego prace obecne są w licznych kolekcjach publicznych i prywatnych w Europie, USA, Ameryce Południowej, Japonii , Chinach, Australii i Maroku. W przeszłości prace Tomka Kawiaka prezentowało wiele ważnych galerii i muzeów, m.in. Sherman Contemporary Art Foundation. W Polsce odznaczony medalami "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" i Złotym Krzyżem Zasługi za upowszechnianie kultury polskiej poza granicami kraju; we Francji odznaczony Chevalier de L'Ordre des ARTS et des LETTRES.

Twórczość Tomka Kawiaka była inspirowana przede wszystkim latami 60. XX wieku. Historycznie ugruntowane w kontekście zimnej wojny, lata 60. XX wieku uosabiają niezwykle potężną erę, która wygenerowała znaczną liczbę przełomów i zakwestionowała porządek wszystkich rzeczy. W Europie Żelazna Kurtyna i Mur Berliński na zawsze naznaczyły ludzi i przekonania, podczas gdy w USA wydarzenia takie jak kryzys kubański i wojna w Wietnamie na zawsze wpłynęły na przyszłe pokolenia. Od edukacji po kwestie płci i ideologie, rozwinęła się redefinicja standardów społecznych w społeczeństwie zachodnim, a przełomowe filozofie i ruchy wyłoniły się w kolebce innowacji.

Prostota i pustka emocji były kluczowymi koncepcjami w niezwykle wpływowym ruchu minimalizmu, ucieleśnianym przez artystów takich jak Frank Stella, Donald Judd i Agnes Martin. Znudzeni gestykulacją ekspresjonizmu abstrakcyjnego, artyści minimalistyczni skupili się na tworzeniu dzieł sztuki, głównie gromadząc dopracowane, czyste linie i elementy geometryczne.

Pierwszy rozkwit konceptualizmu był znacząco inspirowany czystością minimalizmu, ale poszedł dalej, zaprzeczając wszystkim wcześniej istniejącym koncepcjom inherentnym sztuce, podobnie jak artyści pop-artu próbowali osiągnąć, podnosząc kulturę popularną do statusu wysokiej sztuki. Kilka szkół filozoficznych wywarło głęboki wpływ na twórców, Francis Bacon i Alberto Giacometti byli artystami silnie przekonanymi przez idee egzystencjalizmu, którzy osiągnęli światową sławę dzięki swojemu przedstawieniu ludzkiej formy i cierpienia często związanego z ludzką kondycją.

Na całym świecie znaczna liczba ruchów artystycznych odbiła się echem wraz z radykalnymi zmianami lat 60., często podatnymi na własne regionalne rozróżnienia. We Włoszech Lucio Fontana i Piero Manzoni stworzyli Spatialism, podczas gdy w Niemczech grupa Zero pod przywództwem Günthera Ueckera propagowała podobne idee.