Bardzo rzadka odmiana dukata gdańskiego Władysława IV Wazy, z pięciolistną gałązką w kartuszu pod tarczą herbową Gdańska.
W katalogu Jarosława Dutkowskiego "Złoto czasów dynastii Wazów" stopień rzadkości R7.
Dobrze zachowane detale, tło z dużą ilością menniczego połysku. Gięty.
Odmiana dla której na rynku polskim odnaleźliśmy, tylko jedno notowanie. W roku 2015 dukat tego typu został sprzedany za kwotę 41.400 PLN.
Egzemplarz, którego docenią nie tylko kolekcjonerzy złotych monet Polski Królewskiej, ale również mennictwa Władysława IV Wazy ze względu na dużą rzadkość prezentowanej odmiany.
Awers: popiersie króla w koronie i zbroi, zwrócone w prawo, z wyłożonym koronkowym kołnierzem, na piersi Order Złotego Runa
VLAD IIII D G R POL & SVEC M D L R P
Rewers: dwa lwy podtrzymujące owalną tarczę miejską z herbem Gdańska, pod łapami lwów inicjały G-R Gerhard Rogge, dzierżawcy mennicy gdańskiej, nad tarczą dwa liście palmowe z trójlistną gałązką, pod tarczą w kartuszu pięciolistna gałązka
MON AUREA CIVITATIS GEDANEN
Złoto, średnica 25 mm, waga 3.47 g
Za panowania Władysława IV obowiązywał uchwalony jeszcze za czasów jego poprzednika zakaz bicia monety drobnej. Obejmował on zarówno mennice państwowe, jak i miejskie. Tak więc mennice koronne w Bydgoszczy, a potem od roku 1644 w Krakowie biły jedynie półtalary, talary, dukaty oraz ich wielokrotności. Podobnie wyglądała produkcja mennicza miast pruskich – Gdańska, Torunia i Elbląga. Mennica litewska w tym czasie nie pracowała. Wyjątek stanowił próbny portugał wybity w roku 1640. Próbną serię trojaków, szóstaków i ortów przygotowała także mennica bydgoska w roku 1635. Obok wspomnianych wyżej emisji, do mennictwa Władysława Wazy zaliczają się również kopiejki b. d. z czasów gdy królewicz Władysław został wybrany na cara Moskwy oraz trzykrajcarówki Księstwa Opolsko-Raciborskiego z roku 1647.
Jarosław Dutkowski w swoim opracowaniu "Złoto czasów dynastii Wazów" o rodzaju konsol występujących pod herbem Gdańska pisze tak: "...Od czasów Zygmunta III Wazy tarcza wspierała się na podstawie lub ozdobnej konsoli. Wygląd i kształt konsoli zależał od obowiązującej mody, konsole często odwzorowywały podstawy gdańskich mebli. Najczęściej były to dwa złączone pinaklem w środku półksiężyce. W latach późniejszych była to kombinacja spleconych zawijasów przyjmującej kształt połączonych serc, spotykamy też motyw wici roślinnej z owalem w którym umieszczono splecione kwiaty lub liście. Po obu stronach konsoli lub pod łapami lwów umieszczano najczęściej inicjały medalierskie."
