Henryk Stażewski, Relief nr 67 - 1975, 1975

relief, technika mieszana, płyta, 30 x 30 cm sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: nr 67 – 1975/H. Stażewski/nieczytelna pieczątka

pochodzenie: dar artysty dla Armelle Dłubak – żony Zbigniewa Dłubaka; kolekcja córki Armelle Dłubak i Zbigniewa Dłubaka; kolekcja prywatna USA
reprodukowany: red. J. Wach, Chris Sztyber Mój drugi świat. Kolekcja malarstwa polskiego, Kielce, s. 210.

Henryk Stażewski (1894, Warszawa - 1988, Warszawa) Henryk Stażewski studiował w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Stanisława Lentza. W 1923 roku brał udział w wystawach formistów i w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie. Należał do awangardowych ugrupowań: Blok, Praesens, a.r., Cercle et Carré, Abstraction-Création. Współtworzył międzynarodową kolekcję sztuki nowoczesnej w Muzeum Sztuki w Łodzi. Po wojnie związał się z Galerią Krzywe Koło w Warszawie. Był jednym z inicjatorów powstania Galerii Foksal. Należał do pionierów polskiej awangardy, był reprezentantem konstruktywizmu oraz nurtu abstrakcji geometrycznej. Uczestniczył w wielu zagranicznych wystawach, m.in. w: Centre Pompidou w Paryżu, Royal Academy w Londynie, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Los Angeles, Amsterdamie, Tokio, Mediolanie, Madrycie, Rzymie czy Zurychu. 

Sztuka abstrakcyjna (…) jest sumą wrażeń i obserwacji, jest wyczuciem klimatu współczesności, wyrazem dynamizmu dzisiejszego życia, lirycznym obrazem epoki, w której odbywają się przewroty powodowane wielkimi ruchami społecznymi, wynalazkami i odkryciami, epoki rozbicia stosu atomowego itp. Wszystko to powoduje gruntowne zmiany w charakterze naszego życia i musi znaleźć oddźwięk w sztuce i stworzyć nowe środki wyrazu plastycznego - Henryk Stażewski.