Ostatni, obiegowy szóstak elbląski (gdyż te z inicjałami F.L.S. to próby).
Prawie menniczy, lekko niedobity, co widoczne na herbach rewersu, a u góry rewersu lekka ryska. Naturalna, mennicza powierzchnia, piękna prezencja.
W roku 1763, wraz ze śmiercią Augusta III Sasa w październiku, mennica elbląska kończy swą działalność. W ostatnim roku emitując nominały od szeląga po dwudukata (bitego stemplami szóstaka). W początkach roku działając pod zarządem Schrödera, którego miejsce, w kolejnych miesiącach zajmuje Fryderyk Ludwik Stieber.
Odmiana z popiersiem królewskim grubszym, ze wstęgą orderową u dołu.
Zwarzywszy na rzadkość rocznika bardzo ładna moneta.
Polecamy.
Srebro, średnica 23 mm, waga 2.65 g
