Akwarel na papierze. Wymiary w św p-p.: 33,5 x 23 cm
Praca sygnowana ołówkiem u dołu kompozycji
Jerzy Stajuda (1936–1992) – polski malarz, krytyk sztuki i architekt. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Jako malarz i krytyk zadebiutował w 1957 roku, publikując w czasopismach takich jak Za i Przeciw, Przegląd Artystyczny, Więź, Współczesność i Miesięcznik Literacki. W swojej twórczości malarskiej za mistrza uważał Artura Nachta-Samborskiego, choć z czasem wypracował własną, unikalną stylistykę, nieulegającą współczesnym trendom.
Jego prace, zarówno akwarele, jak i obrazy olejne, tworzą wizjonerskie struktury, imaginacyjne pejzaże i refleksy archaicznej roślinności, wnosząc do polskiej sztuki elementy tajemniczości i poetyckiej refleksji. Po śmierci w 1992 roku, w 1993 roku jego twórczość została uhonorowana wystawą pośmiertną w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.
