Parka trojaków, od których zaczęła się historia nominału, który w kolejnych wiekach podbił Europę!
Pierwszy trojak, a także pierwsza polska moneta koronna, na której pojawia się nowoczesny portret króla.
Duża,
efektowna moneta o średnicy niemal 30 mm (trojaki Zygmunta III to
raptem 20 mm), której powstanie jest wynikiem walki Polski z
"podwartościową", świdnicką emisją półgroszy.
15
października 1526 roku, po niemal 10 latach nieudanej walki o wycofanie
zalewających Polskę monet Ludwika (bratanka Zygmunta I), wprowadzona
zostaje nowa ordynacja mennicza. Wśród monet wcześniej emitowanych (jak
denary czy grosze) wprowadzane są nieznane wcześniej w mennictwie
polskim typy monet, w tym właśnie trzygroszówki.
Kruszec na
ich wybijanie postanowiono pozyskać z przetopionych półgroszy
świdnickich. Trojaki, zgodnie z ordynacją menniczą, miały zawierać 2.32
grama czystego srebra. Wykorzystanie niskopróbnego srebra (raptem
6-łutowej próby) spowodowało, że monety są stosunkowo dużych rozmiarów.
Do dziś, zarówno z powodu bardzo
podatnego na utlenianie niskiej jakości kruszcu, jak i prawa Kopernika
(pieniądz gorszy wypiera pieniądz lepszy), przetrwały nieliczne
egzemplarze tej charakterystycznej emisji.
Bardzo rzadka moneta sprzedawana w niespotykanej na rynku numizmatycznym formie - KOMPLETU odmian.
Jedynych
dwóch odmian jedynych trojaków krakowskich tego króla: z Orłem z głową
zwróconą w lewo (rzadszy) i w prawo. Różniących się również krojem
ogonów.
Potrzebna typologicznie, bardzo rzadka para.
Srebro, średnica 29 i 28 mm, waga 5.83 i 4.8 g.
