Gierowski Stefan (ur. 1925 Częstochowa), Kompozycja

akwarela, papier, 53,5 x 61 cm, sygnowany p.d.: 'S. Gierowski'

LITERATURA:
- Kolekcja Urszuli i Piotra Hofman, Warszawa 2013, s. 131 (il.)
- Kolekcja Urszuli i Piotra Hofman, Warszawa 2018, s. 151 (il.)

Jeden z najważniejszych przedstawicieli współczesnej awangardy malarskiej. W latach 1945 – 48 studiował na ASP w Krakowie u Zbigniewa Pronaszki i Karola Frycza. Od 1962 do 1996 roku profesor ASP w Warszawie. W latach 1975-81 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa. Od 1949 roku mieszka i pracuje w Warszawie. W latach 1956-61 współpracował z Galerią Krzywe Koło prowadzoną przez Mariana Bogusza. W 1981 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego Kongresu Kultury Polskiej. Jest laureatem Nagrody im. Jana Cybisa przyznawanej malarzom za całokształt twórczości (1980) oraz Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie malarstwa (2005). W 2005 roku został odznaczony przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W drugiej połowie lat. 50. odszedł od malarstwa figuratywnego w kierunku abstrakcji. Nie nadaje swoim pracom tytułów, lecz nazywa je „Obrazami” i numeruje cyframi rzymskimi. Jego obrazy inspirowane są abstrakcją typu informel, unizmem oraz sztuką postkonstruktywistyczną. Gierowski określany jest również kontynuatorem szkoły koloryzmu, dzięki wyszukanej grze faktur i kolorów. W latach 60. jego prace zbliżyły się do kierunków wizualistycznych, a w latach 70. większą uwagę poświęcał wzajemnemu oddziaływaniu pól barwnych. W latach 80. doszło do tego poszukiwanie form artystycznych.