Jan Szancenbach, MARTWA NATURA Z PATERĄ OWOCÓW

75,0 x 85,0cm - olej, płótno sygn. p.d.: Szancenbach

Jego malarstwo jest swoistym pamiętnikiem optymisty, dla którego widzialny świat jest godny utrwalenia na płótnie, a sztuka jest godna sprostać wspaniałości świata. Cud natury i cud sztuki powinny być siebie warte, zdaje się mówić Szancenbach każdym obrazem. Dlatego istotą jego malarstwa jest przede wszystkim harmonia. (...) Inna sprawa, że Szancenbach mógł znaleźć harmonię raczej w sztuce niż w rzeczywistym świecie. Nie przypadkiem najbardziej harmonijne są jego martwe natury - układane wolą i ręką malarza... Każdy z obrazów upiększa więc poniekąd realną rzeczywistość, podnosi ją ze zwykłości codziennej egzystencji ku odświętności malarskiego wizerunku. Ogród jest kolorowszy, wnętrze rozświetlone słońcem, owoce w koszyku i kwiaty w wazonie promienieją blaskiem wiecznej świeżości.

T. Nyczek, Kształty harmonii, w: Jan Szancenbach. Malarstwo (kat.), ABC Gallery, Poznań 1996, s. 21

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Jan Szancenbach (Kraków 1928 - Kraków 1998) studiował w latach 1940-1942 w Kunstgewerbeschule (czyli ASP zdegradowanej przez okupanta do roli szkoły zawodowej) pod kierunkiem m.in. Stanisława Kamockiego, Józefa Mehoffera, Andrzeja Jurkiewicza. Po zamknięciu uczelni, w latach 1942-1945 pracował zarobkowo i samodzielnie studiował. W 1945 został przyjęty ponownie na II rok studiów, które ukończył pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa w 1948 (dyplom uzyskał w 1952). Od 1948 pracował jako asystent w macierzystej pracowni oraz w pracowni liternictwa i projektowania graficznego Ludwika Gardowskiego. Przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej, od asystenta do profesora zwyczajnego (od 1986). Od 1972 prowadził własną katedrę na Wydziale Malarstwa. W latach 1987-1993 przez dwie kadencje był rektorem ASP w Krakowie. Jako malarz pozostawał wierny szkole koloryzmu polskiego, którego zasady przyswoił sobie w trakcie studiów u Eibischa. Jego malarstwo jest pełne światła i nasyconych barw, radosne, wręcz feeryczne. Obok wybitnych walorów kolorystycznych (zwłaszcza w czerwieniach malarz osiągał niezwykłą skalę odmian i odcieni) nie stroni od dekoratywizmu, co razem składa się na hedonistyczny, beztroski wyraz. Znany przede wszystkim jako twórca martwych natur, pejzaży, scen w ogrodach, Szancenbach zajmował się również malarstwem monumentalnym. Pracował m. in. przy renowacji Teatru im. Słowackiego w Krakowie oraz widowni i plafonu Opery we Wrocławiu. Innym wątkiem jego sztuki było projektowanie graficzne (znaki firmowe, plakaty, okładki, opakowania, etykiety, znaczki pocztowe itp.), zajmował się również ilustracją książkową i filmem rysunkowym.