25x16,4cm ,akwarela, opisana na dole MIASTOPAMIATKANASYCZMILOW,w ramie
na odwrocie dwie pieczątki okrągła i prostokątna oraz etykieta Związek Polskich Artystów Plastyków okręg warszawski
Wystawa Prac malarskich Jana Nikifora
praca ze zbiorów D-ra Banacha
Nikifor (właściwie Epifaniusz Drowniak, od 1962 Nikifor Krynicki; Krynica ok. 1895 - Krynica 1968) - Łemek, znany malarz naiwny z Krynicy, samouk. Cierpiał na zaburzenia słuchu i mowy, nie uczył się nigdy w żadnej szkole, nie umiał pisać ani czytać. Jego prawdziwą pasją i sposobem na porozumienie ze światem było malarstwo. Malować zaczął wcześnie - najdawniejsze znane prace artysty pochodzą jeszcze sprzed roku 1920. Malował akwarelą, używając przy tym także ołówka. Wykorzystywał każdy dostępny kawałek papieru, okładki zeszytów, opakowaniach papierosów. Tworzył całe serie obrazków - wzruszająco naiwnych przedstawień architektury, pejzażu, postaci świętych, portretów. Swoje prace podpisywał często niezrozumiałymi ciągami „drukowanych“ liter i wyklejał do nich ramki z kolorowego papieru. Na jego twórczość zwrócono uwagę już w latach trzydziestych (kapiści), ale prawdziwe odkrycie fenomenu Nikifora nastąpiło dopiero po wojnie, kiedy otoczono go opieką i przyjęto do ZPAP. W roku 1962 otrzymał nazwisko Krynicki. Przekonany o ważności swej sztuki, używał też przydomku Matejko.
