WITOLD-K (ur. 1932), Lines, 2011

akryl, płótno; 61 x 46 cm;
sygn. i dat. l. d.: Witold-K. 2011.

Malarstwo Witolda-K opowiada o samotności, wyobcowaniu, poszukiwaniu
ukrytych emocji. Według malarza, obraz powinien być czymś więcej niż
odpowiedzią na nurtujące twórcę pytania. Jeśli tak nie jest, dzieło stanowi
tylko ilustrację. Około 1950 roku w umyśle Witolda-K pojawiła się wizja
czarnej dziury, którą artysta koniecznie chciał zwizualizować. Przystąpił do
tworzenia szkiców i płócien, gdzie centralnym elementem kompozycji stała
się ciemna, pochłaniająca przestrzeń o poszarpanych krawędziach. W latach
50. XX wieku, gdy Witold-K rozpoczął pracę nad projektem czarnej dziury,
pojęcie to jeszcze nie istniało wśród nauk fizycznych. Dopiero w 1969 roku
John Archibald Wheeler zaproponował nazwę określającą to zjawisko.
Witold K, właściwie Wit Leszek Kaczanowski, jest jednym z niewielu polskich
malarzy o ugruntowanej pozycji artystycznej, zarówno w Europie, jak
i w Stanach Zjednoczonych. Jego dokonania na polu sztuk wizualnych zostały
docenione przez Dom Aukcyjny Sotheby’s, gdzie w 2007 roku zorganizowano
jedną z największych wystaw artysty (oddział w Amsterdamie) oraz
wydano monumentalny album podsumowujący jego twórczość. Witold-K
może również poszczycić się portretem wykonanym przez Pabla Picassa,
pochodzącym z 1967 roku, który był prezentowany w Muzeum Narodowym
w Krakowie w 2013 roku. W tym samym roku Kaczanowski został odznaczony
Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.