Władysław Jarocki (1879 Podhajczyki, Ukraina - 1965 Kraków), Artyści przy stole

olej, płótno; 130 x 150 cm;
na odwrocie nalepka z opisem: Władysław Jarocki, Kraków / „W r. 1963 wspominam o Gronie moich przyjaciół, / z którymi tyle miłych sympozionów „włoskich” / przeżyłem w latach 1911 do 1914.” / olej, 150 x 130 cm.
Estymacja 50 000 - 60 000
Proweniencja:
- własność żony malarza - Anny Jarockiej
- kolekcja Władysława Godynia
- kolekcja prywatna, Kraków
Bibliografia:
Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 3, red. Derwojed J., Maurin Białostocka J., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1979.

Tematyka portretowa była bliska twórczości Władysława Jarockiego. Artysta stworzył liczne obrazy ukazujące wybitne i znane osobistości związane z Krakowem, a także przyjaciół i rodzinę. Często malował również autoportrety. Praca „Artyści przy stole” ukazuje talent Władysława Jarockiego w zakresie portretu zbiorowego. Jak opisuje Słownik Artystów Polskich przedstawia jedne z czołowych postaci środowiska artystycznego tamtego czasu: Jana Kasprowicza (poetę, dramaturga, krytyka literackiego), Leopolda Staffa (jednego z czołowych poetów młodopolskich), Stanisława Antoniego Muellera (prozaika), Mieczysława Tretera (wykładowcę, współzałożyciela Instytutu Propagandy Sztuki i dyrektora Państwowych Zbiorów Sztuki w Warszawie), Władysława Kozickiego (historyka sztuki, dramaturga, publicystę) i samego Jarockiego. Na omawianej pracy wymienione osoby umieszczone są następująco: Jan Kasprowicz pierwszy z lewej, Władysław Jarocki - drugi z lewej, Stanisław Antoni Mueller - trzeci z lewej, Mieczysław Treter - trzeci z prawej, Władysław Kozicki - drugi z prawej, Leopold Staff - pierwszy z prawej.