Wymiary: 76,8 x 121,3 cm
sygnowany, opisany i datowany l.d.: 'Bohdan Kleczynski Monachium 87'
opisany na krośnie numerem: '88', papierowa nalepka aukcyjna oraz fragmentarycznie zachowana papierowa nalepka inwentarzowa
Pochodzenie
kolekcja prywatna, Stany Zjedoczone
dom aukcyjny Christie's, Nowy Jork, luty 2016
kolekcja prywatna, Polska
Biogram
Bohdan Kleczyński był jednym ze znamienitszych malarzy należących do kręgu „polskich monachijczyków". Po studiach w Odessie i Krakowie, studiował ekonomię na uniwersytecie w Heidelbergu. Naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W 1880 przebywał krótko we Florencji, a następnie zapisał się do Naturklasse w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Uczył się także w prywatnej szkole Józefa Brandta. W 1888 wrócił do ojczyzny i zajął się prowadzeniem gospodarstwa w Zielonym Rogu, a od 1889 w majątku Knyszkowice na Podolu, gdzie prowadził hodowlę koni. W 1918 przeniósł się do Krakowa.
Malował przede wszystkim sceny rodzajowe i myśliwskie, jeźdźców, sanny, kuligi, napady wilków oraz sceny, w których królowal motyw konia. W jego twórczości, ukształtowanej w kręgu Józefa Brandta, odnaleźć można również inspiracje malarstwem Juliusza Kossaka, Alfreda Wierusza-Kowalskiego i Józefa Chełmońskiego.
W 1888 artysta wziął udział w jubileuszowej wystawie w Monachium, swoje prace wystawiał również na wystawach w Polsce - w TZSP (1879-1881, 1889) i w Salonie Krywulta (1883,1888-1889) w Warszawie oraz w TPSP w Krakowie (1881, 1883). Jego obrazy cieszące się dużym powodzeniem sprzedawano także w USA i Anglii. Dziś znane są właściwie tylko prace z tego monachijskiego okresu. Obrazy malowane w latach późniejszych na Ukrainie w większości zaginęły w czasie pierwszej wojny światowej.