sygn. u góry przy krawędzi: Rzepiński;
na odwrocie, na krośnie malarskim nalepka autorska z opisem: CZESŁAW RZEPIŃSKI / "Czerwona Plamka" / 34 x 38 cm olej / 1960 [piórem] oraz nalepka Biura Wystaw Artystycznych w Krakowie z opisem obrazu.
W 1975 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie odbyła się retrospektywna wystawa malarstwa Czesława Rzepińskiego. Artysta był związany z nurtem koloryzmu czasu dwudziestolecia międzywojennego. Do 1929 roku studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem m.in. Władysława Jarockiego i Wojciecha Weissa. W tym samym roku wyjechał do Francji, gdzie kontynuował naukę w paryskim oddziale macierzystej uczelni kierowanym przez Józefa Pankiewicza. Po powrocie do kraju związał się z macierzystą uczelnią jako jej wieloletni dydaktyk, a od 1948 roku jako profesor. Malarz był
aktywnym członkiem Zrzeszenia Artystów Plastyków Zwornik utworzonego w 1928 roku z inicjatywy m.in. Emila Krchy oraz Kacpra i Stanisława Pochwalskich.
Prezentowany obraz „Czerwona plamka” powstał w 1960 roku, kiedy to zorganizowano ekspozycję prac malarza w warszawskim CBWA Zachęta. Malarstwo Czesława Rzepińskiego oraz jego konsekwentną postawę twórczą, można scharakteryzować jako przejaw szacunku do tradycji dotychczas minionych epok i malarskiego, rzetelnego warsztatu oraz inspiracji czerpanych z natury nacechowanych nowymi rozwiązaniami formalnymi i stylistycznymi graniczącymi niekiedy z abstrakcyjnymi formami wyrazu artystycznego. Artysta w swoim malarstwie podejmował tematy pejzażu, portretu oraz ulubionej przez niego martwej natury. Dla porównania w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się kompozycja pochodząca z 1961 roku „Biały akcent”, która podobnie jak oferowane płótno, jak w soczewce uwidacznia cechy tak charakterystyczne dla twórczości artysty.
