akwarela, papier; 30,5 x 23 cm w św. p.-p.;
sygn. monogramem wiązanym i dat. l. d.: SN / 2 15/VIII 5
Proweniencja:
kolekcja prywatna, Polska
Rysunek i architektura były wielkimi pasjami tego artysty. Absolwent petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych od dziecięcych lat tworzył szkice budynków. Z czasem jego prace nie tylko odwzorowywały realnie istniejące miejsca, ale były też efektem fantazji artysty i wyjątkowej przestrzennej wyobraźni. Dodając do tego zainteresowanie historią i zabytkami, śmiało można powiedzieć o Stanisławie Noakowskim, że był jednym z najbardziej znanych i zasłużonych dokumentalistów polskiej architektury. Przykładem tego jest znakomity cykl rysunków zwanych suitą polską, powstałych w okresie I wojny światowej. Profesor Noakowski (wykładał w Moskwie, ale też na Politechnice Warszawskiej), tworzył także projekty dworków czy kaplic. Oferowana praca z okresu międzywojennego przedstawia wnętrze sakralne z widokiem na ołtarz boczny w stylistyce barokowej. Wykonana w technice akwareli dowodzi, że artysta sprawnie i z wielkim wyczuciem posługiwał się farbami wodnymi. Swoboda, z jaką przedstawił motyw architektoniczny, bez zagłębiania się w detale obiektu, nadała całości kompozycji plastyczności. Obraz został wykonany w dojrzałym etapie twórczości malarza.
