Włodzimierz Zakrzewski, PLAC GENERAŁA LECLERCA W SURESNES, 1964

38,0 x 55,5cm - olej, płótno sygn. p.d.: W. Zakrzewski 1964

 

Na odwrocie:

- po prawej: W. ZAKRZEWSKI | 1964 | 239 | SURESNES | PL. GENERAL LECLERC | 38 x 55

- poniżej dopisek: Wystawa Realistów 1975 W-wa | poza katalogiem

- na poprzecznej listwie krosien malarskich: 38 x 55; na prawej listwie (stempel): 10P

 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).

Włodzimierz Zakrzewski (Petersburg 1916 - Warszawa 1992) naukę rysunku i malarstwa rozpoczął już w latach gimnazjalnych. Następnie kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa pod kierunkiem E. Butrymowicza. W czasie II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim - w latach 1941-1942 uczył się w Moskwie, projektował plakaty i malował obrazy o tematyce wojennej. W roku 1943 wyjeżdżał na Ałtaj. Po wojnie wrócił do kraju; w latach 1950-1952 był profesorem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach następnych całkowicie poświęcił się malarstwu. Podczas częstych podróży - m.in. do Włoch, Francji, Stanów Zjednoczonych - malował pejzaże i weduty z wielu odwiedzanych miast. Wystawiał dużo, tak w kraju jak i za granicą - w Sofii, Budapeszcie, Dreźnie, Paryżu, Rzymie, Mediolanie - zbierając pochlebne recenzje krytyków. Po wystawie w Paryżu pisano o nim, m.in.: „malarz czuły na materię i barwę wystawia bezpretensjonalne płótna, zadumane, pełne wigoru w fakturze, świadczące o żywej reakcji na światło...“ (cyt. za katalogiem wystawy w warszawskiej Galerii ZPAP w roku 1963).