Zygmunt Rozwadowski, W DRODZE

38,0 x 52,7cm - olej, tektura sygn. p.d.: Z. Rozwadowski

Na odwrocie l.d. i p.d. (pieczęć): ARTYSTYCZNA | introligatornia | JADWIGA ZARĘBSKA | Warszawa, ul. Emilii Plater [.]; l.g. (ołówkiem): No 781; obok (tuszem): 491; poniżej (ołówkiem): 53 x 38; ponadto p.g. prostokątna nalepka z numerem (ołówkiem): R 4-1.

 

 

Zygmunt Rozwadowski (Lwów 1870 - Zakopane 1950) studiował od 1883 do 1890 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. u Jana Matejki, a w latach 1891-1893 w Monachium, w prywatnej szkole Antona Ažbégo. Jeszcze jako student debiutował w TPSP w Krakowie, wystawiając pod nazwiskiem Jordan. Po studiach mieszkał we Lwowie – nauczał w Szkole Przemysłowej, wiele wystawiał, współpracował przy dekoracji sal lwowskiego teatru. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach. Po II wojnie zamieszkał w Zakopanem. Malował przede wszystkim obrazy batalistyczne z czasów napoleońskich i powstania listopadowego, sceny rodzajowe z motywami koni, rzadziej portrety i pejzaże. Uczestniczył w malowaniu popularnych panoram - Racławic z Janem Styką i Wojciechem Kossakiem, Golgoty, Panoramy siedmiogrodzkiej i Męczeństwa Chrześcijan ze Styką oraz Bitwy pod piramidami z Kossakiem. Wspólnie z Tadeuszem Popielem namalował dioramy Branki tatarskie i Bitwę pod Grunwaldem.