SUROWIEC ŁUKASZ (ur. 1985), Czarny diament, 2015

obiekt, węgiel kamienny, ed. 19/100, 10,5 x 11 x 10,5 cm, sygn.

Czarne Diamenty to projekt nawiązujący do wielkich idei
modernizmu, tym razem opowiedzianych od końca – od strony towarzyszących
im społecznych skutków. Jego głównym elementem było przetworzenie węgla
kamiennego w małe rzeźby, tworzone na wzór jubilerskich diamentów.
Czarne rzeźby były wykonywane przez bezrobotnych byłych górników, tym
razem zatrudnionych w ramach projektu artystycznego. Projekt Czarne diamenty
jest nie tylko dialogiem z poprzemysłową tradycją Górnego Śląska, ale
też próbą odpowiedzi na pytanie o moc sprawczą sztuki i artysty w
inicjowaniu aktywności społecznej.

ŁUKASZ SUROWIEC jest artystą interdyscyplinarnym: rzeźbiarzem, performerem, twórcą filmów
wideo i autorem akcji społecznych. Ukończył Wydział Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie,
studiował również na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Universität der Künste w Berlinie. W
swoich obiektach i interwencjach artystycznych Surowiec wnika i bada aktualne stosunki społeczne,
podejmuje również zagadnienia historyczne i polityczne. Artysta odrzuca klasyczne kategorie czy
klasyfikacje na rzecz intermedialnych prac badających kondycję człowieka we współczesnych
warunkach socjoekonomicznych. W swoich pracach stara się przyciągnąć uwagę do
zmarginalizowanych grup społecznych i ich problemów, włączając w to zaszłości historyczne,
pozornie pogrzebane już w przeszłości. W swoich pracach bada również zagadnienia związane z
pamięcią. Jego twórczość przyjmuje formę metody umożliwiającej poznanie publicznej
rzeczywistości, ze zwróceniem uwagi na jednostki marginalizowane. W swojej działalności
artystycznej podejmuje on aktualne kwestie społeczne, wychodząc także poza mury oficjalnych
instytucji sztuki. Jest stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz laureatem
prestiżowego konkursu dla młodych artystów Spojrzenia (2017). Do najważniejszych wystaw należą:
7. Berlin Biennale (2012), Dziady, Bunkier Sztuki (2013), Co widać – Polska sztuka dzisiaj, MSN,
Warszawa (2014), Wejście do portu, Muzeum Emigracji, Gdynia (2016), Późna polskość, CSW Zamek
Ujazdowski, Warszawa (2017).