Srebro pr. 3, cecha warszawskiego Urzędu Probierczego, monogram HG, incjały SC w rombie, rytowane "Made in Poland" wymiary: 5,3 x 5,3 cm, waga:15 g
Henryk Grunwald
Urodzony 14.01.1904 w Łazach k. Warszawy, zmarł 21.03.1958 r. w Warszawie. Uczestnik Powstania Warszawskiego. Rysownik, metaloplastyk, malarz, poeta, złotnik. Prekursor biżuterii unikatowej. Od 1935 r. znany głównie jako twórca form zdobniczych w metalu.
Wykonywał biżuterię ze srebra, miedzi i mosiądzu, kunsztowne naczynia o charakterze dekoracyjno-użytkowym. Był również autorem niepowtarzalnych prac z zakresu kowalstwa artystycznego, które zdobiły gmachy użyteczności publicznej. Po 1945 zaprojektował elementy wystroju wnętrz (kraty, balustrady, obudowy grzejników, świeczniki, kinkiety) dla budynków rządowych, Filharmonii Narodowej ambasad polskich w Berlinie i Pekinie. Jest autorem projektu krat w arkadach Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie.
Pierwsze projekty biżuterii zaprezentował w 1938 r. w Instytucie Propagandy Sztuki. W latach 1945-55 tworzył prace biżuteryjne o tematyce marynistycznej, a także nawiązujące do sztuki górali podhalańskich, motywów ludowych i literackich (Lajkonik, Pan Twardowski) czy też legend warszawskich. Był prekursorem wykorzystywania w biżuterii niekosztownych materiałów.
Po 1945 r. jego projekty były realizowane przez grawerów – Stefana Chmieleckiego i Wojciecha Jurkowskiego. Od 1946 r. był współpracownikiem Biura Nadzoru Estetyki Produkcji, a także jurorem i konsultantem spółdzielni Orno. W latach pięćdziesiątych odbiorcami jego prac była Cepelia oraz ambasady. Były to wyroby o charakterze pamiątkarskim. Projekty Grunwalda cechuje graficzność, stosowanie prostych technik warsztatowych, ornamentyki ludowej oraz stylizacje właściwe stylowi Art Déco. Przedstawienia w biżuterii nawiązują do wątków ludowo-baśniowo-literackich. Henryk Grunwald był zwolennikiem połączenia rzemiosła artystycznego ze sztuką.
Nesen skatītās
Piesakies, lai redzētu lotu sarakstu
Iecienītākie
Piesakies, lai redzētu lotu sarakstu